Παρασκευή 15 Απριλίου 2011

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ Ο ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ...

ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ ΣΕ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ "ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ"!
Διοίκηση από το παρελθόν με ξεπερασμένες αντιλήψεις...


Η νέα αυτοδιοικητική περίοδος για την πόλη μας, υπό το πρίσμα της πολυδιάστατης κρίσης που διέρχεται η ελληνική κοινωνία και της εφαρμογής του νέου πολυσχιδούς αυτοδιοικητικού πλαισίου του «Καλλικράτη», παρουσιάζει από την αρχή της κιόλας αυξημένο ενδιαφέρον, προϊδεάζοντάς μας για ανάλογη συνέχεια σε όλη τη διάρκειά της!

Το ερώτημα, βέβαια, είναι αν η Διοίκηση που προέκυψε από τις πρόσφατες εκλογές, με την ανοχή και έμμεση στήριξη και προοδευτικών πολιτικών δυνάμεων στα Βριλήσσια, μπορεί να ανταποκριθεί στις νέες απαιτήσεις του παρόντος πλαισίου. Πιο απλά, δηλαδή, εάν η «Νέα Πνοή» με επικεφαλής και Δήμαρχο - παλαιότερα τον Α. Ντινόπουλο και σήμερα – τον Κ. Ιωαννίδη μπορεί να δώσει στις μέρες μας την αληθινή νέα πνοή που χρειάζονται σήμερα τα Βριλήσσια.

Ένας Δήμαρχος από τα παλιά...

Η απάντηση είναι ακόμα πιο απλή, η διοίκηση Ιωαννίδη δε μπορεί! Παρά ορισμένες θετικές πτυχές των κινήσεων του Κ. Ιωαννίδη, κυρίως αναφορικά στη σχετική ανανέωση του πολιτικού προσωπικού της ομάδας διοίκησης, η βασική του αντίληψη στην αντιμετώπιση των σύγχρονων ζητημάτων βασίζεται σε νοοτροπίες και πρακτικές του χθες, πράγμα που τον καθιστά αδύναμο Δήμαρχο μέσα σε ένα εξαιρετικά δυναμικό αυτοδιοικητικό και τοπικό, δημοτικό, περιβάλλον.

Η ξεπερασμένη αντίληψη του Δημάρχου περί δημοτικής διοίκησης εκφράζεται με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο σε δύο καίρια ζητήματα για την πόλη. Σε αυτό της (κακό)διαχείρισης των οικονομικών του Δήμου και στην ελαφρότητα με την οποία ενεργεί ο κ. Ιωαννίδης στην εκλογή του «Συμπαραστάτη του Δημότη», θεσμός που προβλέπεται από το νέο αυτοδιοικητικό πλαίσιο και υποδεικνύει την ανάγκη ευρύτερων συγκλίσεων στο Δημοτικό Συμβούλιο για την πραγμάτωσή του.      

Στα οικονομικά του Δήμου ο Κ. Ιωαννίδης και η διοικητική του ομάδα αντιλαμβάνονται ότι σήμερα βρίσκονται δέσμιοι των τραγικών πεπραγμένων τους! Με τα χρέη που έχουν συσσωρεύσει ως τώρα ανησυχούν, πια, μήπως βρεθούν εντός ορίων επιτήρησης, όρια που θα ανακοινωθούν από τους αρμόδιους πολύ σύντομα. Η αγωνία τους θα παραμείνει μεγάλη ακόμα και αν παραμείνουν οριακά εκτός επιτήρησης, καθώς το παραμικρό τους νέο οικονομικό άνοιγμα, έστω και για κάποιο αναγκαίο έργο της πόλης, θα τους οδηγήσει σε αυτό το περιοριστικό και υποτιμητικό καθεστώς για τα Βριλήσσια.

Πως, λοιπόν, να ευθυγραμμιστεί με την πρόταση του Ξένου Μανιατογιάννη ο κ. Ιωαννίδης για τη μείωση των δημοτικών τελών και τη διευκόλυνση των δημοτών εν μέσω κρίσης, τη στιγμή που το ύψος των εσόδων – σε σχέση με το χρέος – σχετίζεται με την επιβολή ή μη καθεστώτος επιτήρησης;!

Στο θέμα του «Συμπαραστάτη του Δημότη» παρατηρείται η ίδια παρελθοντική αντίληψη από τον κ. Ιωαννίδη και τη δημοτική του ομάδα. Τη στιγμή που απαιτείται η εκλογή ενός προσώπου κύρους με αυτοδιοικητική πείρα από τα 2/3 του Δημοτικού Συμβουλίου, ο επικεφαλής της Διοίκησης εμφανίζεται πελαγωμένος και χωρίς πρόταση, εγκλωβισμένος σε όσα έχει τάξει στους παλιούς συνεργάτες του, σε όσα έχει υποσχεθεί σε πολιτικούς του μέντορες, συνεργάτες και φίλους του παρελθόντος.

Σκοπός του, προφανώς, η εκλογή συμπαραστάτη του... Δημάρχου, αντί του δημότη, ή η μη εκλογή «Συμπαραστάτη» και η μετάθεση του προβλήματος στην κεντρική διοίκηση. Από αυτή επιζητά νέα ρύθμιση για εκλογή με απλή πλειοψηφία, ώστε μόνοι τους οι «ελεγχόμενοι» να εκλέγουν τον «ελεγκτή» τους. Ευσεβής πόθος, που ακόμα κι αν ευοδωθεί, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της παρωχημένης αντίληψης Ιωαννίδη περί διοίκησης.

Ο προεκλογικός λόγος του Ξένου τώρα μετεκλογική πράξη

Στον αντίποδα, ο Ξένος Μανιατογιάννης και η δημοτική παράταξη Βριλήσσια Δήμος Δημιουργίας αποδεικνύονται συνεπής στην ανανεωτική πορεία που χαράχθηκε από την πρώτη στιγμή δημιουργίας του σχηματισμού τους.

Ο επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης με τεκμηριωμένη πρόταση προέτρεψε τη Διοίκηση στη μείωση των δημοτικών τελών, σε ένδειξη συμπαράστασης του Δήμου στους δημότες την ώρα της κρίσης και των αυξημένων οικονομικών υποχρεώσεων τους, ενώ είχε προηγηθεί η ανακοίνωση από τον κ. Μανιατογιάννη για τη δημιουργία Ταμείου Δημοτικής και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, από τα χρήματα των παραστάσεων των δημοτικών του συμβούλων, ώστε να υποστηριχθούν οι ευάλωτες κοινωνικές ομάδες της πόλης μας. Η μείζονα αντιπολίτευση προέτρεψε τη Διοίκηση να κάνει το ίδιο και επιπλέον να καταβάλλεται και ποσοστό των αμοιβών των δημοτικών αρχόντων για ανάλογες δράσεις, σύμφωνα με τη γνωστή προγραμματική προεκλογική πρόταση της παράταξης, αλλά η Δημοτική Αρχή κωφεύει.

Το πνεύμα σύνεσης και συναίνεσης που απαιτεί η νέα εποχή το έδειξε η παράταξη Μανιατογιάννη και στο θέμα της ανάδειξης του «Συμπαραστάτη του Δημότη» και δεν είναι τυχαίο ότι η αντίληψη αυτή επαινέθηκε από πολλές πλευρές. Υποστηρίχθηκε χωρίς περιστροφές ο υποψήφιος Κ. Πολίτης, ως άνθρωπος της αυτοδιοίκησης με εγνωσμένο κύρος, ενώ ο επικεφαλής της παράταξης προ του αδιεξόδου, που φάνηκε ότι θα προκύψει ήδη από την πρώτη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου για το  σημαντικό αυτό θέμα, ζήτησε ανοιχτή συνεδρίαση διαβούλευσης μεταξύ των επικεφαλής του Δημοτικού Συμβουλίου και των υποψηφίων, προκειμένου μέσω λεπτομερούς αξιολόγησης και στη βάση της συναίνεσης να εξευρεθεί η βέλτιστη λύση για την πόλη.

Ολίγη από «μπότοξ», καθόλου από έργο

 Είναι φανερό ότι τα Βριλήσσια, πορευόμενα με αντιλήψεις του παρελθόντος, θα αγκομαχούν για να ανταποκριθούν στο δύσκολο όσο και κρίσιμο παρόν και μέλλον μας και τελικά δε θα τα καταφέρουν. Το πολιτικό «μπότοξ» που επιχείρησε ο κ. Ιωαννίδης στο δυναμικό της διοίκησης δεν αρκεί για να αντιμετωπιστούν με επιτυχία οι απαιτήσεις της νέας εποχής, όπως καθορίζονται από την πολυεπίπεδη κρίση που διέρχεται η κοινωνία μας και από τις ανάγκες υπηρέτησης του σύγχρονου αυτοδιοικητικού πλαισίου. Τα ζητήματα αυτά δεν είναι διαχειρίσημα ούτε με τις συντηρητικές μεθόδους του χθες ούτε, πολύ περισσότερο, με την αναμονή της τοπικής μας κοινωνίας για την εγκαθίδρυση ενός άλλου πολιτειακού πλαισίου, όπως επί της ουσίας προτείνουν δυνάμεις της ελάσσονος αντιπολίτευσης του Δήμου.

Ο αυτό-εγκλωβισμός του Κ. Ιωαννίδη και της διοίκησης του στα οικονομικά του Δήμου και το φλερτ της πόλης με το καθεστώς επιτήρησης, όσο και η αδυναμία τους να χαράξουν νέα αποτελεσματική και φιλο-κοινωνική, δημοτική, οικονομική πολιτική, δείχνουν την αδυναμία προσαρμογής της συντηρητικής Διοίκησης του Δήμου μας στο νέο ιδιαίτερα απαιτητικό περιβάλλον της αυτοδιοίκησης. Το ίδιο έγινε φανερό και με την αδυναμία ξεκάθαρης τοποθέτησης του κ. Ιωαννίδη για τον «Συμπαραστάτη του Δημότη», τη στιγμή που ο Ξένος Μανιατογιάννης πήρε σαφή θέση, δηλώνοντας παράλληλα, προ του αδιεξόδου που από νωρίς έγινε ορατό, ανοιχτός και σε διαδικασίες συναίνεσης και αξιολόγησης για την επιλογή στη θέση έμπειρου αυτοδιοικητικού με κύρος.

Αλλά μήπως τις ίδιες παρελθοντικές αντιλήψεις δεν δείχνουν Διοίκηση και Δήμαρχος μη υιοθετώντας την προγραμματική πρόταση Μανιατογιάννη για ίδρυση Ταμείου Δημοτικής και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, από τη σχετική μείωση των αμοιβών της Διοίκησης;!