Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010

Βρίλησσια Δήμος Δημιουργίας ξανά!

θα ήθελα να ευχαριστήσω ειλικρινά κι από καρδιάς, όλους όσους με τίμησαν με την ψήφο τους και την υποστήριξή τους.
Η προσπαθειά μας, δεν σταματά εδώ!
Συνεχίζεται δυναμικά για την τελική εκλογική αναμέτρηση της ερχόμενης Κυριακής, με την ελπίδα ότι θα καταφέρουμε να δημιουργήσουμε τα Βριλήσσια του μέλλοντος μας!

Πέμπτη 4 Νοεμβρίου 2010

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ



Μετά από την προεκλογική υπερπληροφόρηση...!... Καιρός για ένα ποτάκι!!!
Θα χαρώ πάρα πολύ να σας δω από κοντά!

Date: Παρασκευή 5 Νοεμβρίου 2010
Time: Μετά τις 9.30 θα είμαι εκεί!
Place: Cafe - bar "Cibo" - Πλατεία Αναλήψεως

Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010

Γιατί τώρα..., γιατί με τον Ξένο...., γιατί ψηφίζω συμμετοχή...!

Φίλες και φίλοι συνδημότες,


Στα Βριλήσσια παρακολουθώ από πολύ κοντά τα δημοτικά δρώμενα και προβλήματα, για μια δεκαετία και πλέον, και σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία θεώρησα πως η παρουσία μου ως υποψηφίου δημοτικού συμβούλου – και με την αρωγή σας ως δημοτικού συμβούλου – μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμη.

Ο σημαντικότερος λόγος που με δραστηριοποίησε στην «πρώτη γραμμή» είναι ακριβώς αυτή η κατανοητή δυσκολία της εποχής – λόγω του γενικότερου πολιτικού κλίματος - για την έκθεση σε υποψηφιότητα πολλών συμπολιτών μας, σε συνδυασμό με την πεποίθησή μου ότι ο συνδυασμός «Βριλήσσια Δήμος Δημιουργίας» και ο Ξένος Μανιατογιάννης είναι αναγκαίο να υποστηριχθούν δυναμικά, ώστε να απεμπλακούμε από τη διαχειριστική στασιμότητα των τελευταίων ετών και να υλοποιήσουμε τη νέα δημοτική διακυβέρνηση για την οποία δεσμευόμαστε!

Τα Βριλήσσια, αντίθετα με ό,τι κατά κανόνα συμβαίνει στη χώρα, έχουν αναπτυχθεί ως ένα όμορφο προάστιο, τις τελευταίες δεκαετίες, το οποίο όμως, αρχίζει να αποκτά παθογένειες υποβαθμισμένων Δήμων. Την κληρονομιά αυτή νιώθω ότι οφείλω και οφείλουμε να την  προστατεύσουμε με τη συμμετοχή και όχι την απάθεια, η οποία φυσιολογικά ως ένα βαθμό δημιουργείται σε όλους μας από τα συμβαίνοντα στην παρηκμασμένη κεντρική πολιτική σκηνή.

Μέσω του συνδυασμού μας «Βριλήσσια Δήμος Δημιουργίας», που έρχεται από πολύ μακριά και πηγαίνει ακόμα μακρύτερα, επιθυμώ να μου δώσετε την ευκαιρία να συμμετάσχω στο σχέδιο Βιώσιμης Διακυβέρνησής της πόλης, που όλα μαζί τα μέλη της δημοτικής μας παράταξης –και όχι μόνο – σχεδιάσαμε, ώστε τα Βριλήσσια του 2020 να γίνουν μια ακόμα πιο όμορφη και αληθινά βιώσιμη πόλη!

Σε μια περίοδο αποστροφής για ό,τι πολιτικό... ψηφίζω συμμετοχή!

Με εκτίμηση  
Αλέξης Μαυραγάνης 

Frequently Asked Questions about Al6s



 
Πώς αποφάσισα να ασχοληθώ με τον Δήμο Βριλησσίων;
Δεν το αποφάσισα σήμερα και δεν είναι μία παρορμητική απόφαση. Με τα δρώμενα στο Δήμο Βριλησσίων, ασχολούμαι τα τελευταία 10 χρόνια. Στην παρούσα στιγμή, έχοντας ολοκληρώσει ένα μεγάλο μέρος των σπουδών μου και έχοντας αναπτύξει μία πιο εμπεριστατωμένη άποψη για το τι μπορώ να προσφέρω στην περιοχή μου, θέλησα να διεκδικήσω και την ψήφο σας.  Στην απόφαση μου αυτή, έπαιξε καθοριστικό ρόλο και η υποψηφιότητα του Ξένου Μανιατογιάννη, ως υποψήφιου Δημάρχου με τον συνδυασμό που συμμετέχω «Βριλήσσια – Δήμος Δημιουργίας», που με έπεισε ότι οι θέσεις, οι αρχές και το όραμά του για τα Βριλήσσια,  συνταυτίζονται με την εικόνα που έχω κι εγώ για την περιοχή που ζω.
 Γιατί τώρα;
Επειδή το πολιτικό μου αισθητήριο, μου χτυπάει «καμπανάκια». Επειδή η περιρρέουσα πολιτική πραγματικότητα και η παρηκμασμένη πολιτική σκηνή, έχει δημιουργήσει σε όλους μας μία αποστροφή και ένα αίσθημα ανάγκης για κάτι δημιουργικό. Δεν μπορεί να γίνει όμως από μόνο του. Χρειάζονται άνθρωποι με όρεξη και όραμα. Άνθρωποι σαν τον Ξένο Μανιατογιάννη, αξίζει να υποστηριχθούν δυναμικά για να απεγκλωβιστούμε από μία διαχειριστική λογική και τη στασιμότητα. Κάποια στιγμή όλοι μας ερχόμαστε προ των ευθυνών μας. Επειδή η κριτική είναι χρήσιμη, αλλά ακόμα πιο αναγκαία είναι η δράση. Και η ευθύνη αυτή, καλώς ή κακώς, πέφτει πάνω στην γενιά μας.
Είναι κρίσιμες αυτές οι εκλογές; 
Δεν υπάρχει εκλογική αναμέτρηση που να μην είναι κρίσιμη και σημαντική. Οι δημοτικές εκλογές έχουν απλά ένα πιο προσωπικό χαρακτήρα. Αφορούν την γειτονιά μας, τον τόπο που κατοικούμε και εμπλέκονται σε αυτές άνθρωποι που γνωρίζουμε προσωπικά. Νομίζω ότι είναι σημαντικό να συμμετέχουν στην διοίκηση ενός Δήμου, άνθρωποι μέσα από την κοινωνία, με πραγματική αγάπη για την περιοχή τους και όρεξη να βοηθήσουν την περιοχή τους και τους συνδημότες τους.
Ποιο είναι το βασικό πρόβλημα των Βριλησσίων;
Τα Βριλήσσια, συγκριτικά και με άλλους Δήμους, αναπτύχθηκαν τα τελευταία χρόνια σε ένα όμορφο προάστιο. Η ανάπτυξη όμως, όπως όλα τα πράγματα, έχει αγγίξει ένα όριο, εμφανίζοντας συμπτώματα που μπορούν να οδηγήσουν σε υποβάθμιση της περιοχής. Γι αυτό υπάρχει η ανάγκη μίας «Βιώσιμης Διακυβέρνησης», που εντάσσει μία νέα φιλοσοφία στην ανάπτυξη της κάθε περιοχής.
Μήπως αυτή η πρόταση της «βιώσιμης ανάπτυξης» αποτελεί την «νέα καραμέλα;»
Από την δική μου πλευρά, θα έλεγα: «Μακάρι όλοι να είχαν στο μυαλό τους αυτή τη μορφή ανάπτυξης» και να δούλευαν προς αυτόν τον σκοπό. Η «βιώσιμη ανάπτυξη», δεν είναι ούτε μαγική συνταγή, ούτε η «κότα με τα χρυσά αβγά». Αποτελεί έναν βασικό προσανατολισμό, που βλέπει μία οικονομική μεγέθυνση των ανθρώπινων κοινωνιών, αποδίδοντας ταυτόχρονα την ίδια αξία και σημασία, στην προστασία του περιβάλλοντος και στην κοινωνική αλληλεγγύη και συνοχή. Σε θεωρητικό επίπεδο, υποστηρίζεται ότι δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη σε κανένα επίπεδο, αν συνεχίσουμε να καταστρέφουμε το περιβάλλον και να αδιαφορούμε για τις βασικές κοινωνικές αξίες. Κάτι το οποίο θα έπρεπε να το είχαν αντιληφθεί όλοι χρόνια πριν. Αν ο προσανατολισμός αυτός, στην πολιτική του εφαρμογή, μένει κενός περιεχομένου, φυσικά και αποτελεί απλά μία «νέα καραμέλα». Αν αντίθετα, από την στιγμή που υπάρχει αυτή η συνειδητοποίηση, υπάρξει κι ένας σχεδιασμός προς αυτή την κατεύθυνση, με την ενσωμάτωση όλων των χρησίμων στοιχείων που προσφέρει η νέα εποχή, της τεχνολογίας και της γνώσης, τότε μπορούμε να αισιοδοξούμε.
Γιατί νόμίζω ότι έλλειψη αλληλοσεβασμού είναι ένα σημαντικό πρόβλημα ;
Επειδή αποτελεί ένα σημαντικό πρόβλημα και αυτό φαίνεται. Είναι μία κοινωνική παθογένεια, η οποία ειδικά στα πλαίσια ενός Δήμου, η σημασία της είναι μεγάλη. Πώς μπορείς να δημιουργήσεις κάτι αν το βασικό σου κίνητρο είναι το «εγώ». Οι κοινωνίες, από την πιο μικρή μέχρι την πιο μεγάλη, είναι ανθρώπινα σύνολα. Φυσικά κι όπου εκλείπει ο αλληλοσεβασμός, δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα στην λειτουργία μίας κοινωνίας.

Τι θέλω για τα Βριλήσσια;
Τα Βριλήσσια, τα αγαπάω, είναι η περιοχή με την οποία έχω συνδέσει τα μαθητικά και εφηβικά μου χρόνια και πάντα θα μου έρχονται στο μυαλό έτσι. Θα ήταν υπερβολή να αρχίσω να απαρίθμώ όλες τις παρεμβάσεις που προτείνουμε ως συνδυασμός στο προγραμμά μας. Αν και μπορεί να φανεί πολύ στημένη απάντηση, αλλά όντως θέλω τα Βριλήσσια να γίνουν ένας "Δήμος Δημιουργίας". Ένας Δήμος που οι δημότες θα μπορούν να ζουν ποιοτικά, ένας Δήμος που θα μπορεί να "αγκαλιάζει" τις ανάκες όλων, των οικογενειών, των παιδιών, του επαγγελματία, του ηλικιωμενου, του νέου, ένας Δήμος που θα δίνει ευκαιρίες και θα υποστηρίζει τους δημότες του.

Πώς γίνονταν οι προεκλογικές συγκεντρώσεις των υπ. Δημάρχων το 1934

"Κατά φυσικήν προτίμησιν προεκλογικά σαλόνια εις τους νέους Δήμους ήσαν τα καφενεία. Και το κάθε καφενείο δια 3,4, ή και περισσότερους υποψηφίους. Αγκαζάρετο για μια-δυο ώρες για τον καθένα. Νε ειπούμε 8 με 10 ο Α΄ υποψήφιος. Το καφενείο εστολίζετο με εικόνας του και τα προγράμματα του. Η πλατεία διέκοπτε το τάβλι, ο φαντές έμενε αδρανής επί του μαρμάρου του τραπεζιού, ενώ ο υποψήφιος δήμαρχος ανεβασμένος εις πρόχειρον πάλκο απήγγελλε τους προεκλογικούς χρισμούς. Μετά το πέρας του λόγου και την αποχώρησιν του υποψηφίου τα γκαρσόνια και οι τοιχοκολληταί επεδίδοντο πυρετωδώς εις την προετοιμασίαν του σαλονιού-καφενείου δια την νέαν συγκέντρωσιν. Αι εικόνες του Α καθηρούντο αμέσως. Τα προγράμματα εσχίζοντο και αντ΄ αυτών ανηρτώντο οι εικόνες του υποψηφίου Β…
Κατά περίεργον σύμπτωσιν τέσσαρες από τους υποψηφίους άρχοντας των νέων Δήμων ήσαν ποτοποιοί (… “για να κερνάνε πλουσιοπάροχα τους υποψηφίους”…) … ο εκλογικός νόμος (του 1934) δεν έθετε περιορισμούς. Δεν απήτει από τους υποψηφίους ιδιαίτερα προσόντα. Ούτε γνώσιν γραφής και ανάγνωσεως. Ούτε άλλας ιδιότητας επιμέλεια"
...

*Aπό το βιβλίο του Δημ Λαμπίκη, “τα εκατό χρόνια του Δήμου Αθηναίων"

Ευτυχώς σήμερα... η κοινωνία απαιτεί κάτι περισσότερο, από τους υποψηφίους!!!

Από "Δήμαρχος... κλητήρας"...;;;

Στα τέλη του 1800 δεν υπήρχε η αστυνομία πόλεων. Για την ασφάλεια της πόλης των Αθηνών υπεύθυνοι ήταν οι Δήμαρχοι. Ο εκάστοτε δήμαρχος έλεγχε το σώμα των Κλητήρων (έτσι ονομάζονταν οι Δημοτικοί Αστυνόμοι της εποχής και απ’  εδώ παράγεται και η φράση «από Δήμαρχος Κλητήρας»). Οι κλητηρες ήταν η πρώτη Δημοτική Αστυνομία με αυξημένες αρμοδιότητες, αλλά δεν είχαν ούτε την στοιχειώδη εκπαίδευση και ήταν, αποκλειστικά,  πολιτικοί φίλοι του Δημάρχου. Ουσιαστικά αυτή η ιδιότυπη δημοτική αστυνομία αποτελείτο από τα κοινωνικά αποβράσματα και πρώην τραμπούκους με βεβαρημένο ποινικό μητρώο (η λέξη τραμπούκος προέρχεται από τα πούρα  Αβάνας μάρκας trabucco, που συνήθιζαν να καπνίζουν οι νταήδες ή οι «φουσκωτοί» της εποχής. Αυτό το πούρο ήταν η αμοιβή τους από τους εντολοδόχους  τους , όταν «καθάριζαν» τις δύσκολες υποθέσεις). Οι κλητήρες ήταν πραγματική πληγή για την Αθηναϊκή κοινωνία, γιατί ήταν ασύδοτοι, παρήγαγαν το έγκλημα, και προωθούσαν την αυθαιρεσία του προστάτη τους. Στην ουσία ήταν ένας ιδιωτικός στρατός στην υπηρεσία του παρακράτους.
Αν θέλουμε να κατανοήσουμε ορισμένα από τα αίτια της σύγχρονης δυσπιστίας των Ελλήνων προς τις Αρχές, είναι χρήσιμο να γνωρίσουμε την ιστορία αυτών των πρώτων προσπαθειών για αστυνόμευση και εποπτεία. Και ενώ σε όλες τις Δυτικοευρωπαϊκές χώρες η Δημοτική Αστυνομία εξελίχθηκε σε ένα οργανωμένο Σώμα προστασίας του πολίτη, στη χώρα μας αυτοί οι μπράβοι του υποκόσμου καταπίεζαν συστηματικά τους πολίτες και εξυπηρετούσαν τον κάθε πολιτικό ή πολιτευτάκο. Τέλος,  έλυναν τις διαφορές τους με τους αντίπαλους μπράβους [<ιταλ. bravo (= θαρραλέος) < λατιν. barbarus < αρχ. ελλ. βάρβαρος], με αποτέλεσμα, ακόμα και σήμερα, η επανιδρυθεισα Δημοτική Αστυνομία να μην έχει βρει το δρόμο που της αξίζει.
Ο Δημήτριος Μπαϊρακτάρης, αξιωματικός του στρατού και διορισμένος διευθυντής της Αστυνομίας, θα διαλύσει το σώμα των κλητήρων και στη θέση του θα οργανώσει τη στρατιωτική αστυνομία (τη μετέπειτα χωροφυλακή) για να πατάξει το έγκλημα και να αντιμετωπίσει, κυρίως τα κουταβάκια (δηλαδή τους επιδειξίες ψευτόμαγκες, που ονομάστηκαν έτσι γιατί κούτσαιναν (κατά την εφ. Ακρόπολη) ή από τον καβγατζή Δημήτρη Κουτσαβάκη (κατά το «Σκριπ»)
Στην εποχή μας, αποφασίσαμε να επαναφέρουμε το Σώμα της Δημοτικής Αστυνομίας (όπως συμβαίνει στα περισσότερα κράτη της Δυτικής Ευρώπης). Οι αρμοδιότητες του σώματος ακόμα δεν είναι καθορισμένες και, ευτυχώς, ακόμα δεν οπλοφορούν. Ο τρόπος πρόσληψης δεν είναι διαυγής και, άρα, οι σύγχρονοι δημοτικοί αστυνομικοί υπακούουν, πιστά στους δημάρχους – προστάτες τους. Λέτε να ΄χει δίκιο το πανέμορφο τραγούδι, που υποστηρίζει ότι «… τίποτα δεν έχει αλλάξει και τίποτα δεν είναι όπως παλιά…γέλα , γέλα πουλί μου γέλα, είναι η ζωή μια τρέλα…»
.